Blote voeten in Montañita

Strand, surfen, cocktails, blote voeten en hoge temperaturen...Dat is zo ongeveer de samenvatting van de 4 dagen die ik in Montañita heb doorgebracht. Ik kwam aan op maandagavond en heb de eerste nacht in een hostel geslapen. Toen ik wakker werd op dinsdagochtend wist ik even niet meer zo goed waarom ik ook alweer zo nodig alleen op reis moest. Ik was met de mensen van het hostel uit geweest naar een VERSCHRIKKELIJKE club. Oké, het was niet heel verschrikkelijk maar ik hou gewoon niet van techno. ECHT NIET. Hoe in vredesnaam moet je dansen op die muziek. En waarom draaien ze die herrie in Zuid-Amerika, waar ze reggaeton moeten draaien. Om het nog erger te maken, de gemeenschappelijke ruimte was vlak voor mijn kamer, en er waren genoeg mensen die tot in de vroege uurtjes doorgingen.

Oké, terug nu naar de leuke dingen. Toen ik de dag daarna naar de school ging en zei dat ik van Activity International was (sort of) werd ik hartelijk verwelkomd door Gijs die mij heeft rondgeleid door de school en die me gelijk een plek aanbood in de cabañas van de school. En wauw,wat is dat een mooie plek. Het is echt, zoals ze het zelf al noemen, een paradijsje. De binnenplaats, een pleintje met palmbomen, zitplaatsen, hangmatten een zwembad en een jacuzzi, wordt omringd door zo´n 10 huisjes (cabañas dus) waarin verschillende bedden staan. Ik was van plan om twee dagen te blijven, maar zoals ik dus al aangaf heb ik dat verblijf nog iets verlengd :-).

In eerste instantie heb ik gewoon liggen chillen in de hangmat en ben ik gaan eten met de meiden die ik al in Quito had ontmoet, maar uiteindelijk heb ik ook het surfen nog opgepakt. De zee is hier heeeerlijk warm (¡calentita!) en de golven zijn perfect. Ik had het al eens eerder gedaan, maar ik heb op de een of andere manier de gedachte gekregen dat ik het niet zo leuk vond, misschien omdat het vorderen me te langzaam ging. In ieder geval vond ik het hier geweldig. Misschien omdat surfen gewoon onderdeel is van de cultuur hier. De meeste mensen lopen gewoon op blote voeten rond, in hun zwembroek met een surfplank onder de arm. Ook het uitgaan is meestal op blote voeten. Ik ben de eerste avond netjes op mijn sneakers uit gegaan, maar ik was in de minderheid. De andere drie avonden ben ik dus maar op mijn slippers gegaan die je zo uit kunt schoppen om te gaan dansen. Er waszelf een bar, de Caña grill met live muziek en later op de avond een DJ, waar zand op de grond ligt. Hier is het écht de bedoeling om te dansen op blote voeten. En het was super!

Het was dan ook heel erg jammer om deze geweldige plek achter me te laten, maar het werd weer tijd voor iets nieuws. Gisterochtend ben ik vroeg opgestaan (half 9, maar dat is vroeg voor iemand die tot 4 uur op blote voeten heeft gedanst), heb ik afscheid genomen van de mensen die ik in korte tijd toch wel goed heb leren kennen, en ben ik in de bus gestapt naar Cuenca. Vandaag was mijn eerste dag hier, en dit is zo anders! Ten eerste is het hier 16 graden in plaats van 30, en zit ik weer op 2500 meter hoogte, in plaats van het (oh zo heerlijke en zuurstofvolle!!!) zeeniveau. Ik heb gelijk alweer last van trillende knietjes en een zware ademhaling. Maaarrr mijn hostel (Yakumama) is wel heel leuk en de stad bevalt me goed. Het koloniale verleden is duidelijk terug te vinden in de mooie gebouwen en ruime pleinen. Vandaag ga ik nog even lekker rondwandelen door de stad en morgen plan ik te gaan hiken in het Parque Nacional Cajas. Dan reis ik dinsdag door naar mijn volgende stop: Vilcabamba!

O ja, ik kwam er net achter dat ik het kabeltje van mijn camera vergeten ben in het hostel, dus foto´s volgen nog!